کانی شناسی و زمین دما فشارسنجی شیست های متاپلیتی، آمفیبولیت و گارنت آمفیبولیت های مجموعه دگرگونی گل گهر، جنوب غرب سیرجان، ایران مرکزی

مجموعه دگرگونی گل گهر در 55 کیلومتری جنوب غرب سیرجان و در بخش شرقی پهنه سنندج-سیرجان قرار دارد. این مجموعه از سنگ های متاپلیتی، متاگریوکی و متاکربناتی تشکیل شده است. شواهد صحرایی و بررسی های زمین شیمیایی نشان می دهند که سنگ مادر این سنگ ها شامل تناوب شیل و ماسه سنگ به همراه لایه های کربناتی در بخش بالایی بوده است. در متاپلیت های مورد بررسی، گارنت ها غنی از آلماندن (3/61 تا 7/63 درصد) هستند. ترکیب بیوتیت ها در گستره بین سیدروفیلیت و آنیت و ترکیب پلاژیوکلاز از آلبیت تا انورتیت (در آمفیبولیت ها و گارنت آمفیبولیت ها) و الیگوکلاز و آندزین (در شیست ها) متغیر است. بررسی ها نشان می دهد که آمفیبولیت و گارنت آمفیبولیت ها از نوع پارا آمفیبولیت هستند. دماهایی به دست آمده بر اساس زوج گارنت - بیوتیت و فشارهای برآورد شده با روش گارنت-بیوتیت-پلاژیوکلاز-کوارتز (GBPQ) برای این سنگ ها نشان می دهد که شیست های متاپلیتی منطقه گل گهر در گستره دمایی 578-550 درجه سانتی گراد و گستره فشاری 7/3 تا 6/4 کیلوبار (رخساره های شیست سبز و آمفیبولیت پایینی) تشکیل شده اند. بررسی های دما-فشارسنجی انجام شده بر اساس شیمی کانی آمفیبول در آمفیبولیت ها و گارنت آمفیبولیت ها به ترتیب دماهای 589 تا 613 و 613 تا 641 درجه سانتیگراد و فشارهای 7/4 تا 9/4 و 3/4 تا 6/5 کیلوبار را نشان می دهند که بیانگر شرایط رخساره آمفیبولیت میانی برای این سنگ هاست. شواهد صحرایی و بررسی های زمین شیمیایی نشان دهنده تغییر ناشی از افزایش دما و فشار دگرگونی از شیست ها تا آمفبیولیت و گارنت آمفیبولیت است که با شواهد همبری کانی ها همخوانی کامل دارد.