جایگزینی بایندر پرانرژی ماده منفجره زیرآبی PBXN-103 با پلی گلیسیدیل نیترات

ماده منفجره پلاستیکی PBXN-103 به عنوان یک خرج زیرآبی بر پایه ی سامانه بایندر پرانرژی است که در سرجنگی تعدادی از سلاح های دریایی مورد استفاده قرار گرفته است. در فرمولاسیون PBXN-103 از متریول تری نیترات (MTN)، تری اتیلن گلیکول دی نیترات (TEGDN) و نیتروسلولز به عنوان اجزای اصلی بایندر استفاده می شود. در این تحقیق اثرات بکارگیری بایندر در دسترس پلی گلیسیدیل نیترات (PGN) بر خواص فیزیکی، مکانیکی، حرارتی و حساسیتی PBXN-103 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با جایگزینی بایندر، خواص مکانیکی از جمله استحکام کششی و کرنش به طور قابل توجهی ارتقا یافته و مقادیر آن به ترتیب تا psi 85 و 70% افزایش می یابد. بر اساس گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC)، پایداری حرارتی نیز در مقایسه با PBXN-103 به میزان °C 20 افزایش یافته و به °C 190 می رسد. دمای انتقال شیشه ای محصول و پایداری تحت خلا آن به ترتیب °C 54- و ml/g/48h 06/4 می باشد. حساسیت به ضربه N.m 7 و مقدار حساسیت به اصطکاک فرمولاسیون kg.F 2/7 است. این فرمولاسیون با انفجار چاشنی الکتریکی تجاری نمره 8 منفجر نشده و تنها دچار اشتعال می شود.