اثر عصاره گیاه چای ترش بر سامانه ایمنی، وضعیت پاداکسیدانی پلاسما، تعادل اکسیدانی و فراسنجه های عملکردی و بیوشیمیایی خون مرغ های تخم گذار مسن

از آن جا که دانش کافی درباره غلبه بر شرایط پرتنش طبیعی، با کمترین هزینه و بدون عوارض جانبی، در مرغ های تخم گذار مسن وجود ندارد، دو آزمایش با هدف بررسی اثر عصاره گیاه چای ترش، به عنوان یک پاداکسیدان طبیعی، بر سامانه ایمنی، فراسنجه های بیوشیمیایی خون، وضعیت پاداکسیدانی پلاسما و تعادل اکسیدانی مرغ های تخم گذار مسن در دوره های تولک و پس از تولک و نیز ارزیابی صفات عملکردی و کلسترول زرده تخم مرغ های تخم گذار در مرحله دوم تولید (بعد از تولک) طراحی شد. بعد از تعیین خواص پاداکسیدانی در مرحله پیش آزمایش، هر یک از آزمایش های اصلی با 200 قطعه مرغ تخم گذار سویه های-لاین W-36 در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. در هر دو آزمایش، 5 تیمار آزمایشی به ترتیب شامل جیره شاهد، جیره پایه به همراه 300 و 700 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ و جیره پایه با 300 و 700 میلی گرم در کیلوگرم عصاره کاسبرگ بود. برخلاف دوره پس از تولک، تلاش برای افزایش پایداری اکسیداتیو در دوره تولک موفقیت آمیز بود، به طوری که کاسبرگ چای ترش در سطوح 300 و 700 میلی گرم در کیلوگرم تعادل اکسیدانی و ظرفیت کل پاداکسیدانی پلاسمای مرغ های تخم گذار تولک رفته را به طور معنی داری بهبود بخشید. همچنین کاهش معنی دار گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید خون در دوره پس از تولک و کاهش معنی دار کلسترول و تری گلیسرید خون در دوره تولک به وسیله سطح 700 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ چای ترش مشاهده گردید. چای ترش بر صفات عملکردی و سامانه ایمنی تاثیر معنی داری نداشت.