سنجش ردپای آب و تجارت آب مجازی در بخش های اقتصادی استان یزد با استفاده از رویکرد داده-ستانده

امروزه محققان تاکید دارند راهکار حل مساله کمبود آب، افزایش عرضه نمی ‏باشد بلکه مدیریت تقاضا است. در سال های اخیر دو مفهوم آب مجازی و ردپای آب مطرح و به شدت مورد توجه محققان و سیاست گذاران حوزه آب قرار گرفته است. بسیاری بر این اعتقاد هستند که ایده واردات آب مجازی می تواند به‏ عنوان راهکاری برای حل مساله کم آبی مورد توجه سیاست گذاران قرار گیرد. براین‏اساس، هدف پژوهش حاضر سنجش تجارت (واردات و صادرات) آب مجازی و میزان ردپای آب در بخش های اقتصادی استان یزد است. برای این کار از مدل داده-ستانده (جدول سال 1390) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد کل ردپای آب استان یزد در سال 1390 حدود 1538/8 میلیون مترمکعب بوده که حدود نیمی از آن خارجی (خارح از استان) است و 65/3 درصد از آن مربوط به بخش کشاورزی است. همچنین استان یزد در این سال حدود 782/4 میلیون مترمکعب واردات و 442/7 میلیون مترمکعب صادرات آب مجازی داشته است، بنابراین خالص واردات آب مجازی این استان حدود 339/7 میلیون مترمکعب است. بخش «صنایع مواد غذایی، آشامیدنی و دخانیات» بزرگترین واردکننده خالص و بخش «معدن» بزرگترین صادرکننده خالص آب مجازی این استان هستند.