نقش تعارض والد-نوجوان و حمایت اجتماعی در پیش بینی بحران وجودی دانش آموزان

بحران وجودی و تعارض والد_ نوجوان دو مفهوم درهم تنیده ای هستند چرا که باهم رابطه دارند و در این میان حمایت اجتماعی می تواند نقش موثری در بهبود بحران داشته باشد.

پژوهش حاضر با هدف نقش تعارض والد-نوجوان و حمایت اجتماعی در پیش بینی بحران وجودی در دانش آموزان انجام گرفت.

این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمام دانش آموزان پایه ی دوازدهم شهرستان سنندج بود که 175 نفر از آن ها به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تعارض والد نوجوان استراس (1990)؛ حمایت اجتماعی خانواده پروسیدانو و هلر (1983) و بحران وجودی احمدی و دستغیب (1994) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه از طریق نرم افزار SPSS 22 انجام گرفت.

نتایج نشان داد بین تعارض والد - نوجوان با بحران وجودی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد  (0/01>P)؛ همچنین بین حمایت اجتماعی با بحران وجودی ارتباط منفی و معناداری به دست آمد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می دهد 23 درصد از واریانس بحران وجودی دانش آموزان به طور معناداری از طریق متغیرهای تعارض والد_ نوجوان و حمایت اجتماعی تبیین می شود.

می‎توان گفت تعارضات خانوادگی و همچنین طرز حمایت از جانب دیگران می تواند بحران وجودی دانش آموزان را پیش بینی کند.