عملیات فروشویی زیستی کانسنگ کم عیار کالکوپیریتی در شرایط کلریدی با استفاده از سازگاری میکروارگانیسم های بومی

انحلال کالکوپیریت از مهمترین چالش های هیدرومتالورژی است زیرا به دلیل غیرفعال شدن سطح با رسوبات انفعالی، لیچینگ آن بسیار دشوار است. هدف از این پژوهش استفاده از ترکیب مزایای فروشویی زیستی و فروشویی کلریدی برای افزایش شاخص در بازیابی مس از منابع کم عیار کالکوپیریتی تعیین گردید.

در این پژوهش، سه سویه میکروارگانیسم های بومی مزوفیل، ترموفیل معتدل و مطلق از معدن سرچشمه جداسازی و سازگار گردید (مدت 4 ماه با محیط کشت کلریدی). سپس، عملیات بیولیچینگ به صورت سیستماتیک در ستون های حاوی کانسنگ کم عیار کالکوپیریتی (کمتر از 0/3 درصد مس) برای بررسی تاثیر کلر در فرایند بیولیچینگ اجرا شد. آنالیزهای دستگاهی از جامدهای باقیمانده از لیچینگ و خوراک برای بررسی دقیق فرایند و مکانیزم ها استفاده شد.

بر اساس آنالیزهای انجام شده (SEM، EDS، XRD) بر روی جامدات باقیمانده فروشویی زیستی، غلبه بر مشکلات ناشی از رسوبات ناخواسته طی فرایند بیولیچینگ کلریدی (2 گرم بر لیتر کلر) یکی از دلایل اصلی این نتایج تشخیص داده شد. (افزایش 23 درصدی در بازیابی با استفاده از محیط کلریدی (81 درصد با کلر و 58 درصد بدون کلر)).

کنترل رسوبات ناخواسته (غنی از آهن و گوگرد) در فرایند فروشویی زیستی کانسنگ کالکوپیریتی کم عیار، مهمترین اهرم برای بهبود بازیابی مس بود (بیش از 81 درصد مس در طول 120 روز). این موضوع مهم با تنظیم روند رشد و فعالیت میکروارگانیسم ها از مزوفیل ها تا ترموفیل های مطلق همراه با افزودنی نمک کلریدسدیم بدست آورده شد.