مدل سازی احتمال جست دهی برودار در توده های جست زاد زاگرس مرکزی

تعیین پتانسیل جست دهی برودار، تعیین ارتباط بین ارتفاع متوسط جست ها، ارتفاع جست غالب و تعداد جست ها با قطر کنده در هر جست گروه از اهداف این پژوهش بود. برای این منظور در مجموع 93 کنده در توده های جست زاد برودار در استان چهارمحال و بختیاری انتخاب و در یک دوره رویشی مورد حفاظت فردی قرار گرفتند. مدل لجستیک برای تعیین پتانسیل جست دهی برودار با متغیر های سن و قطر کنده بررسی شد. برای تعیین رابطه بین قطر کنده و متغیر های جست ها از انواع مدل های خطی و غیرخطی (توانی، نمایی، لگاریتمی و پلی نومیال) استفاده شد. نتایج مدل لجستیک نشان داد که مدل شامل متغیر قطر کنده مدل مناسب برای تعیین پتانسیل جست دهی برودار است. مدل پلی نومیال از نظر معیارهای انتخاب مدل در بین مدل های دیگر نتایج بهتری را برای برآورد سه متغیر ارتفاع غالب، ارتفاع متوسط و تعداد جست در هر جست گروه نشان داد. بیشترین مقدار ضریب تعیین (639/0 = R²adj) و بهترین نتیجه از نظر معیار های انتخاب مدل بین تعداد جست در هر جست گروه با قطر کنده وجود داشت. نتایج آنالیز واریانس تعداد جست در طبقات قطری نشان داد که بین طبقات قطری مختلف تفاوت معنی داری وجود دارد. بین دامنه قطری 5-25 و 25-55 سانتی متری اختلاف معنی داری وجود ندارد.