بررسی کیفیت کود صنایع کمپوست بابل (مازندران)، آق قلا (گلستان) و رشت (گیلان) و مقایسه با استانداردها

بخش اعظم پسماند های شهری کشورمان را مواد فسادپذیر تشکیل می دهد. کمپوست، بهترین گزینه جهت مدیریت این جزء پسماند می باشد. به همین دلیل تعداد زیادی صنایع کمپوست در کشور احداث شده است. کود کمپوست تولیدی باید مطابق استانداردها باشد تا قابلیت استفاده جهت اصلاح و بهبود کیفیت خاک را داشته باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی کود کمپوست تولیدی صنایع مستقر در استان های مازندران، گلستان و گیلان و مقایسه آنها با استاندارها انجام شد.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، عملیات نمونه برداری و آنالیز پارامترهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی ماهیانه یک بار در طی 3 ماه فصل بهار انجام شد تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، ورژن 16 انجام شد.

بر اساس نتایج، میانگین pH، قطر ذرات، فسفر، درصد مواد خارجی و فلزات سنگین در کمپوست های این شهرها پایین تر از حد مجاز استاندارد ایران، سازمان جهانی بهداشت و نظریه گوتاس بود. از نظر رطوبت و نسبت کربن به ازت، مطابق کمپوست درجه 2 بود. از نظر درصد کربن، مواد آلی و ازت در محدوده کمپوست درجه 1 استاندارد ایران و نظریه گوتاس و قابل قبول بود. از نظر کلیفرم های مدفوعی و سالمونلا در کلاس A و از نظر تخم انگل در کلاس B قرار داشت.

کیفیت کمپوست تولیدی در رده درجه 2 است، لذا جهت دستیابی به کمپوست درجه 1 نیاز است اقداماتی نظیر جداسازی در مبدا و بهره برداری اصولی تر از فرآیند کودسازی به عمل آید.