مقایسه نظم جویی هیجان - شناختی در سربازان دارای تشخیص اختلال یا صفات شخصیت مرزی با سربازان سالم در سال 1398 در شهر تهران

هدف پژوهش حاضر تعیین تفاوت نظم جویی شناختی هیجان در سربازان دارای تشخیص اختلال یا صفات شخصیت مرزی با سربازان سالم بود.

طرح پژوهش حاضر به شیوه توصیفی - مقطعی از نوع علی - مقایسه ای بود که در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری اول پژوهش شامل کلیه سربازان مراجعه کننده به بیمارستان روان پزشکی 505 ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که دارای تشخیص اختلال یا صفات شخصیت مرزی بودند و جامعه آماری دوم متشکل از سربازان فاقد تشخیص و سالم به لحاظ روان شناختی بودند. حجم نمونه نهایی در هر گروه 106 نفربود که این 212 نفر از طریق فرمول کوکران تعیین شدند. روش نمونه گیری، نمونه در دسترس بود و اطلاعات مورد نیاز توسط پرسشنامه های جمعیت شناختی محقق ساخته و نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی (CERQ) جمع آوری گردید. داده های به دست آمده از طریق شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین، فروانی، درصد و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده نسخه 25SPSS تحلیل شدند.

دامنه سن سربازان مورد بررسی از 18 سال تا 31 سال بود (91/2 ± 38/23 و 86/3 ± 98/21). نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت در راهبردهای منفی شناختی هیجانی در گروه های بدون اختلال و با اختلال یا صفات شخصیت مرزی از نظر آماری معنادار است (01/0>P).

با توجه به یافته های پژوهش حاضر سربازان مبتلا به اختلال یا صفات شخصیت مرزی در مقایسه با سربازان سالم بیشتر از راهبردهای منفی شناختی هیجان استفاده می نمایند. همچنین، سربازان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در مقایسه با سربازان سالم کمتر از راهبردهای مثبت هیجانی- شناختی استفاده می نمایند.