بررسی نحوه اثرگذاری پیچیدگی اقتصادی بر مصرف انرژی در بخش صنعت

رابطه فناوری با مصرف انرژی یکی از موضوع ‏های چالش‏ برانگیز در حوزه سیاستگذاری اقتصاد انرژی است. تاکنون پژوهش ‏های متعددی این رابطه را بررسی می‏ کنند که نتایج یکسانی را به ‏دست نمی‏ دهند. در این پژوهش، با استفاده از شاخص پیچیدگی اقتصادی، این ارتباط برای مصرف انرژی در بخش صنعت ایران در دوره 1395-1355 مورد ارزیابی قرار می گیرد. یافته ‏های این پژوهش نشان می دهند که افزایش پیچیدگی اقتصاد به‏ طور مستقیم به افزایش مصرف انرژی در بخش صنعت منجر می‏ شود که می تواند به دو دلیل غلبه آثار بازگشتی فناوری و همچنین، انتقال تولید به بخش صنعت به سبب تغییر ساختار تولید به سمت کالاهای فناورانه، باشد. از سوی دیگر، با در نظرگرفتن اثرهای تعاملی، پیچیدگی اقتصادی باعث کاهش ضریب مثبت ارزش ‏افزوده بر مصرف انرژی می‏ شود که نشان می دهد هرچه سطح فناوری بالاتر باشد، افزایش تولید، مصرف انرژی را کم‏تر از پیش افزایش می دهد. در نتیجه، از این منظر پیچیدگی اقتصادی می ‏تواند نتایج مثبتی بر مصرف انرژی در بخش صنعت به دنبال داشته باشد.