تاثیر مواد رنگزا بر برخی صفات مورفولوژیک، بیوشیمیایی و فیزیولوژیک باقلا (.Vicia faba L)

به منظور بررسی گیاه پالایی پساب رنگی توسط باقلا و اثرات رنگ بر این گیاه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1395 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، به اجرا در آمد. فاکتور اول نوع رنگ در سه سطح، شامل رنگ زرد اسیدی (Acid Yellow)، قرمز اسیدی (Acid Red) و آبی دایرکت (Direct Blue) و فاکتور دوم غلظت رنگ در پنج سطح شامل صفر، 30، 50، 70 و 90 میلی گرم بر لیتر ماده رنگی بود. تیمارها در سه مرحله گیاهچه ای، قبل از گلدهی و گلدهی ارزیابی شدند. در این پژوهش برخی صفات شامل درصد تجزیه رنگ، تعداد دانه، تعداد برگ، میزان پروتئین و فعالیت پراکسیداز و کاتالاز مورد اندازه گیری قرار گرفتند. اثر غلظت رنگ در مراحل قبل از گلدهی و گلدهی بر میزان پراکسیداز، کاتالاز، تعداد برگ، تعداد دانه و درصد تجزیه رنگ و در هر سه مرحله روی میزان پروتئین معنی دار بود، در حالی که  نوع رنگ فقط بر تعداد دانه و میزان پروتئین در مرحله قبل از گلدهی و فعالیت کاتالاز در هر دو مرحله قبل از گلدهی و گلدهی تاثیر معنی داری داشت. اثر متقابل نوع رنگ با غلظت رنگ فقط در مورد درصد تجزیه رنگ، در مراحل قبل از گلدهی و گلدهی، معنی دار  شد. بیشترین میزان فعالیت   POX و CAT و درصد پروتئین با غلظت رنگ 90 میلی گرم در لیتر در هر دو مرحله قبل از گلدهی و گلدهی مشاهده شد؛ با این حال، بیشترین تعداد دانه در غلظت صفر میلی گرم در لیتر رنگ در مراحل قبل از گلدهی و گلدهی به دست آمد. می توان نتیجه گرفت که اگرچه جذب رنگ توسط باقلا مقداری تنش بر آن تحمیل کرد، ولی این گیاه توانست تحت این تنش زنده بماند. بنابراین، ممکن است گیاه باقلا را به عنوان یکی از گیاهان کارآمد برای گیاه پالایی توصیه کرد.