ارزیابی پتانسیل منابع آب زیرزمینی حوضه ی آبریز صوفی چای با استفاده از مدل های نسبت فراوانی و سیستم اطلاعات جغرافیایی

مدیریت مناسب منابع آب زیرزمینی برای شناخت پتانسیل های بالای منابع آب زیرزمینی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق با استفاده از  مدل نسبت فراوانی [1] تلاش گردیده تا مناطق با پتانسیل بالای آب زیرزمینی حوضه ی آبریز صوفی چای  مشخص گردد. از عوامل موثر هیدروژیولوژیکی در وقوع آب زیرزمینی شامل: ارتفاع، شیب، توپوگرافی، تراکم رودخانه ها، تراکم خطواره ها، زمین شناسی، خاک شناسی و کاربری اراضی می باشد. در این مدل، ابتدا چاه های با آبدهی بالای11  لیتر بر ثانیه از حوضه مورد مطالعه استخراج گردید. سپس 70 درصد چاه برای مرحله ی مدل سازی (6981 عدد) و 30 درصد چاه برای مرحله ی صحت سنجی (تعداد 2992 عدد) به صورت تصادفی انتخاب گردید. با استفاده از GIS تحلیل های لازم بر روی عوامل و نقشه ها صورت گرفت و نقشه ها همپوشانی شدند. در نهایت با استفاده از خروجی مدل، نقشه ی پتانسیل منابع آب زیرزمینی ایجاد گردید. جهت صحت سنجی و ارزیابی نقشه های پتانسیل آب زیرزمینی از منحنی ROC استفاده گردیده شد. مساحتی از حوضه که زیرخط منحنی قرارگرفته نتایج رضایت بخشی از این مدل را ارایه داده است. بدین صورت نواحی که در بخش پتانسیل بالای آب زیرزمینی قرار گرفته اند دارای بیش از 90% چاه های منطقه را شامل شده است. همچنین نتایج این منحنی نشان داد که 7/80 درصد این مدل کارایی خوبی در پتانسیل منابع آب زیرزمینی منطقه دارد. بر این اساس با استفاده از این مدل درصد مساحت ها به این صورت می باشد:  63 درصد از مناطق کم،  18درصد متوسط، 12 درصد خوب و 7 درصد خیلی خوب می باشد.