ارزیابی عوامل محیطی و کالبدی بر میزان حضور جوانان در معابر شهری (نمونه موردی: خیابان عفیف آباد در شهر شیراز)

امروزه پرداختن به موضوع حضور جوانان در فضاهای شهری و ارتباط آن با مولفه های معماری بسیار با اهمیت است. دستیابی به نقش این عناصر در افزایش حضور جوانان در معابر، گام مهمی برای کاهش مشکلات جوانان خواهد بود. تقویت حضور جوانان، ضمن ایجاد تعامل با سایر شهروندان، زمینه استفاده از این فرصت ارزشمند به منظور برنامه ریزی اوقات فراغت جوانان و افزایش سرزندگی شهروندان در فضاهای شهری خواهد بود. مهم ترین هدف این پژوهش، ارزیابی تاثیر عناصر کالبدی معماری از جمله فرم و شکل نمای بناهای مجاور معابر شهری، رنگ بدنه ها، نوع کف سازی، مبلمان، تنوع کاربری، محل قرارگیری و شکل باغچه ها و آب نماها و... بر میزان حضور جوانان در فضاهای شهری و به ویژه معابر است. این تحقیق از نقطه نظر هدف بیرونی از گونه کاربردی است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و دیدگاه 400 نفر از شهروندان شامل ساکنان، کسبه و رهگذران، با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته، برداشت شده است. این برداشت ها  با استفاده از تحلیل های آماری در نرم افزار SPSS v.24 اولویت بندی گردیدند. در ادامه با روش تجزیه و تحلیل عاملی، محتوا و بار عاملی پرسش های موجود در هر یک از مولفه ها ارایه گردیده است. بر مبنای نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها، مهمترین مولفه ها از نظر پاسخ دهندگان دسته بندی شد. یافته های تحقیق نشان می دهد، عناصر مبلمان شهری با ضریب همبستگی 64/. در مقایسه با مولفه های خدمات عمومی و رفاهی، محیطی، ویژگی های عملکردی، مولفه های ایمنی و امنیت، تنوع فضایی، کالبدی و  مولفه های انعطاف پذیری، بیشترین تاثیر را بر افزایش حضور جوانان در خیابان عفیف آباد شیراز داشته اند. همچنین مشخص گردید، توجه به نظافت و پاکیزگی محیط و دسترسی به خدمات عمومی، مهمترین عوامل مورد توجه جوانان حاضر در خیابان عفیف آباد به منظور انگیزه حضور آنان در معابر شهری بوده است.