ارزیابی عملکرد الگوریتم‏ های بارش ماهواره ‏ای PERSIANN و PERSIANN-CDR و بررسی تاثیر ناهمواری ‏ها بر آن (مطالعه موردی: حوضه آبریز حله)

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی عملکرد الگوریتم‏های بارش ماهواره‏ای PERSIANN و PERSIANN-CDR در برآورد عمق بارش حوضه آبریز حله انجام شده و تاثیر ناهمواری‏ها بر عملکرد الگوریتم بارش ماهواره‏ای بررسی شد. بنابراین، داده ‏های بارش ماهواره‏ای، با تفکیک مکانی 25/0 درجه در طول و عرض جغرافیایی، طی سال‏های 2003 تا 2016 با داده‏ های 114 ایستگاه باران‏ سنجی مقایسه شد. نتایج نشان داد الگوریتم PERSIANN در همه مقیاس ‏های زمانی و مکانی، ضمن کم برآورد کردن عمق بارش، دقت کمی نیز دارد. در مقابل، الگوریتم PERSIANN-CDR دقت بیشتری دارد. با این وجود، عملکرد الگوریتم تعدیل ‏یافته در مقیاس روزانه نیز قابل قبول نیست. ضریب تبیین الگوریتم تعدیل ‏یافته در مقیاس سلولی و در مقیاس‏های ماهانه و سالانه به ترتیب 7588/0 و 9446/0 به دست آمد. منحنی ‏های شدت- مدت فراوانی سه نوع منبع داده را نشان می‏دهد. هر دو الگوریتم در دوره بازگشت‏های مختلف و در مدت‏های مختلف، مقادیر بارش را کمتر از مقادیر مشاهداتی برآورد می‏کند. نتایج نشان می‏دهد بین عملکرد الگوریتم‏ های بارش ماهواره‏ای و ارتفاع و شیب همبستگی وجود دارد، به ‏طوری ‏که در هر دو الگوریتم مقدار RMSE، از نقاط کم ارتفاع، به سمت مناطق مرتفع، افزایش می‏یابد. همچنین، نتایج تحقیق حاضر نشان می‏دهد ارتفاع نسبت به شیب نسبی تاثیر بیشتری بر عملکرد الگوریتم ‏های بارش ماهواره‏ای PERSIANN و PERSIANN-CDR دارد. از این‏رو، توصیه می‏شود با توجه به ناهمواری های موجود در ایران، در استفاده از الگوریتم ‏های بارش ماهواره‏ای PERSIANN و PERSIANN-CDR برای تخمین بارش در مناطق مرتفع احتیاط بیشتری صورت گیرد.