پیش ‏بینی و تحلیل پهنه سیل در شرایط تغییر اقلیم براساس سناریوهای مدل CanESM2

شمال ایران به دلیل اقلیم مرطوب و مقدار زیاد بارش حداکثر روزانه، یکی از مناطق مستعد وقوع سیل است. پژوهش حاضر با هدف پیش‏ بینی پهنه سیل در شرایط تغییر اقلیم براساس سناریوهای پنجمین گزارش ارزیابی هییت بین الدول تغییر اقلیم در حوضه تالار (شهر زیراب) انجام شد. به منظور بررسی تاثیر تغییر اقلیم از شش ایستگاه سینوپتیک استفاده شد. از میان مدل‏های گردش عمومی CanESM2 تحت سناریوهای RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5، برای ریزمقیاس ‏سازی آماری حداکثر بارش روزانه به ‏کار برده شد. برای شبیه‏ سازی هیدرولوژیکی و هیدرولیکی سیلاب در دهه ‏های اخیر و آینده از مدل‏های HEC-HMS و HEC-RAS استفاده شد. نتایج نشان داد بارش حداکثر روزانه در حوضه تالار افزایش یافته، به‏ طوری‏ که مقدار افزایش حداکثر بارش روزانه در اقلیم مرطوب (شمال) نسبت به اقلیم خشک (جنوب) بیشتر است. به ‏طور کلی، حداکثر و حداقل بارش روزانه به ترتیب 8 و 33 میلی‏متر در حوضه تالار افزایش می‏یابد. نتایج شبیه‏ سازی با توجه به هیدروگراف سیلاب بیانگر آن است که سیل در تمامی دوره ‏ها افزایش می‏یابد. سناریوی RCP 4.5 حداقل و حداکثر سیل را به ترتیب در دوره‏ های 2020-2040 (374 مترمکعب بر ثانیه) و 2020-2100 (1209 مترمکعب بر ثانیه) تولید خواهد کرد. نقشه پهنه‏ بندی سیلاب نشان داد پهنه سیل‏گیر دوره پایه در محدوده رودخانه است، ولی تغییر اقلیم سبب افزایش پهنه سیلاب در این منطقه می‏شود. همچنین، نتایج نشان داد حداقل 18/0 درصد و حداکثر 7/8 درصد از کل شهر زیراب تحت تاثیر سیلاب در شرایط تغییر اقلیم قرار خواهد گرفت.