ارزیابی رفتار غیر خطی استاتیکی دیوارهای برشی مرکب فولادی-بتنی همبند

با وجود آنکه دیوارهای برشی بتن مسلح از سختی برون صفحه بالایی برخوردارند، دیوارهای برشی فولادی سختی برون صفحه کمی دارند. برای جلوگیری از کمانش این دیوارها، ورق های فولادی را توسط برشگیرهایی به پانل بتنی متصل می کنند (دیوارهای برشی مرکب). یک راه حل مناسب برای محدود کردن تغییر شکل جانبی ناشی از خمش دیوارهای برشی در سازه های مرتفع، همبند کردن آنها است. در این مقاله به بررسی رفتار دیوارهای برشی مرکب همبند پرداخته شده است. نتایج نشان می دهند، تنش های ایجاد شده در سیستم دیوارهای برشی همبند نسبت به سیستم دیوارهای برشی مجزا کاهش یافته و سختی جانبی افزایش می یابد. البته، افزایش صلبیت تیرهای همبند از حدی به بعد تاثیر قابل توجهی بر رفتار الاستیک این سیستم نمی گذارد. بنابراین رابطه ای پیشنهاد شده که می تواند به طور تقریبی ابعاد مقطع تیرهای همبند ایده آل را پیش بینی نماید. در شروع پژوهش یک سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی و دیوارهای برشی مرکب مجزا 5 طبقه طراحی شده و تحلیل غیرخطی استاتیکی گردیده است و سپس این سیستم بدون هیچ تغییری به صورت همبند فرض شده و ابعاد مقطع تیرهای همبند مورد نیاز این سازه توسط رابطه پیشنهادی محاسبه شده و مجددا تحلیل غیرخطی استاتیکی گردیده است. مقایسه نتایج حاصل از این مدل ها بیانگر افزایش پارامترهای مقاومتی و لرزه ای دیوارهای برشی همبند نسبت به مجزا می باشد. نتایج نشان می دهند افزایش صلبیت تیرهای همبند نسبت به تیرهای ایده آل، تاثیر چندانی در افزایش پارامتر های مقاومتی سیستم نداشته و حتی شکل پذیری سیستم کاهش پیدا می کند. بنابراین مقطع تیرهای همبند ایده آل تعیین شده از رابطه پیشنهادی، عملکرد غیرخطی بهینه ای نیز داشته است.