بررسی اثر سطوح مختلف اسید آراشیدونیک جیره غذایی بر سطح کورتیزول، گلوکز و ترکیب اسیدهای چرب لاشه ماهی گورخری (Danio rerio.)

علاوه بر توسعه فناوری های نوین موثر در بهبود شرایط زیستی ماهیان پرورشی، ماهیت بیوشیمیایی و عملکرد فیزیولوژیک مواد افزودنی به جیره، به شدت بر واکنش استرس ماهیان تاثیر می گذارد. این مطالعه به بررسی تاثیر سطوح مختلف اسید آراشیدونیک (ARA, 20:4n-6) جیره غذایی بر سطوح کورتیزول، گلوکز و ترکیب اسیدهای چرب لاشه در ماهی دانیوی گورخری به عنوان ارگانیسم مدل پرداخته است. ماهیان گورخری نورس (20 روزه) با پنج جیره غذایی آزمایشی مختلف، که از نظر میزان انرژی و پروتئین یکسان بوده و از نظر سطح ARA (مقادیر صفر، 5/0، 1، 2 و 4 درصد به کل اسید چرب جیره) با یکدیگر تفاوت داشتند، به مدت 70 روز تغذیه شدند. سطح کورتیزول و گلوکز کل بدن تمامی تیمارها، پس از مواجهه با چالش کوتاه مدت (48 ساعت گرسنگی) اخذ شد. نتایج این پژوهش نشان داد با افزایش سطح ARA جیره، سطح ARA لاشه افزایش معنی دار آماری نشان می دهد (05/0<p). نتیجه آزمایش نشان داد، سطوح بالای ARA جیره (2 و 4 درصد) متابولیسم چربی لاشه را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار داده است (05/0<P). پس از القای چالش، با افزایش سطح ARA لاشه (تیمارهای دریافت کننده بالای یک درصد ARA جیره)، افزایش سطح کورتیزول را نشان دادند، در حالی که به نظر می رسد سطح 4 درصد ARA جیره، باعث افزایش بیشتر کورتیزول پایه و پاسخ به استرس شده است. در واقع یک رژیم غذایی غنی از ARA می تواند باعث تغییر در لیپیدهای پیچیده و سطح کورتیزول و گلوکز بدن شود و به طور کلی بر شاخص های فیزیولوژیک ماهی گورخری تاثیر بگذارد.