پیش بینی خودکارآمدی بر اساس مولفه دغدغه های حرفه ای معلمان زن دبیرستان

یکی از ویژگی های مرتبط با موفقیت و شکست معلمان، خودکارآمدی است، اما مسئله اصلی این است آیا می توان بر اساس مولفه دغدغه های حرفه ای، خودکارآمدی معلمان را پیش بینی کرد؟ هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی خودکارآمدی، براساس مولفه دغدغه‏ های حرفه ای معلمان دبیرستان می باشد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن دبیرستان نوبت اول منطقه 15 شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 می‏باشد. نمونه گیری با روش خوشه ای چندمرحله ای انجام شد و تعداد 155 نفر از معلمان به عنوان نمونه پژوهش به پر کردن پرسشنامه اقدام نمودند. به منظور بررسی رابطه بین دغدغه شغلی و خودکارآمدی از پرسشنامه دغدغه حرفه ای سوپر و خودکارآمدی شرر و همکاران استفاده گردید. داده های به دست آمده با روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مشخص شد بین خودکارآمدی و مرحله کشف شغلی، مرحله مشغول کار شدن و مرحله قطع همکاری رابطه مثبت معناداری وجود دارد و بین خودکارآمدی و مرحله بقا و نگهداری و مرحله تغییر شغلی رابطه معناداری به لحاظ آماری دیده نمی شود. تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیش بین شامل مرحله کشف شغلی، مرحله مشغول کار شدن، مرحله بقا و نگهداری، مرحله قطع همکاری و مرحله تغییر شغلی، 8% از تغییرات متغیر خودکارآمدی را تبیین می کنند. نتیجه اینکه با مورد توجه قرار دادن متغیر دغدغه های حرفه ای در کنار سایر عوامل اثرگذار بر خودکارآمدی، می توان ارتقای خودکارآمدی در معلمان را انتظار داشت.