بررسی متوفیان ناشی از بلع بسته های مواد مخدر ارجاعی به مرکز پزشکی قانونی تهران طی 5 سال (1381 - 1377)

هدف این پژوهش بررسی حمل مواد مخدر به روش انباری (از راه حفرات و سوراخ های بدن) و مرگ و میر ناشی از بازشدن و یا نشت آن در اجساد ارجاع شده به مرکز پزشکی قانونی تهران طی پنج سال بود.
13 پرونده از کل پرونده های ارجاعی به سازمان، مربوط به قربانیان ناشی از بلع بسته های مواد مخدر که از بیمارستان ها و نیروی انتظامی ارجاع شده بود و یا علت فوت نامعلوم بود بررسی شد. اطلاعات لازم همه گیر شناسی و سبب شناسی مرگ و میر ناشی از بسته های بلعیده شده مواد مخدر، به وسیله پرسشنامه گردآوری گردید.
بیشترین میزان مرگ و میر در مردان در گروه سنی 20 تا 62 رخ داده بود. 46.5 درصد متوفیان متاهل، 31.46 درصد بیکار، 84.61 درصد با سابقه مثبت اعتیاد، 61.53 درصد دارای سابقه محکومیت بودند. بیشترین ماده کشف شده تریاک بود (84.61 درصد) و هرویین و حشیش (7.63 درصد) در رده های بعدی مصرف قرار داشتند. محل قرارگیری مواد مخدر در 23.7 درصد متوفیان معده بود اما شایعترین محل (38.46 درصد) نامشخص و در تمامی دستگاه گوارش بود. کم وزن ترین بسته 20 گرم و سنگین ترین بسته 1400 گرم بود. حداکثر تعداد بسته ها 60 عدد و حداقل یک بسته بود. تابلوی مرگ در 61.53 درصد موارد نامعلوم ودر 30.76 درصد موارد بلع بسته های مواد بود. علت نهایی فوت در 76.92 درصد متوفیان مسمومیت حاد ناشی از باز شدن بسته های مواد مخدر بود.
ترس از قانون، نگرانی از مراجعه به مراکز درمانی، در جریان قرار گرفتن نیروی انتظامی، کم اطلاع بودن حاملین در مورد خطر حمل مواد و عوارض ناشی از نشت آن و نیز عدم امکانات تشخیصی و درمانی در تمام بیمارستانها باعث افزایش مرگ و میر ناشی از روش انباری است.