تعقیب نقض های حقوق بین الملل بشردوستانه مرتبط با شهرک سازی در اراضی اشغالی فلسطین در دیوان بین المللی کیفری

راهبرد حقوقی - نظامی شهرک سازی اسراییل در مناطق اشغالی فلسطین که از ابتدای تاسیس این رژیم جعلی تا کنون استمرار داشته است؛یکی از جنبه های فاحش نقض حقوق بین الملل کیفری تلقی می شود. در این پژوهش نویسندگان به دنبال آن هستند تا با استناد به  ماده 49 کنوانسیون چهار ژنو (1949) و قواعد لاهه 1907 و هم چنین ماده هشت اساسنامه دیوان بین الملل کیفری ، اسناد سازمان ملل متحد مانند قطعنامه های 465 ، 2334 (دسامبر 2016) شورای امنیت ملل متحد مبنی بر ممنوعیت شهرک سازی و انتقال جمعیت غیرنظامی رژیم صهیونیستی به اراضی اشغالی فلسطین و  رویه قضایی بین المللی و داخلی تعیین نمایند که آیا دکترین حقوقی رژیم صهیونیستی راجع به شهرک سازی اراضی اشغالی فلسطین با توجه به موازین حقوق بین المللی کیفری ؛ منطبق می باشد ؟نتیجه تحقیق حاضر بدین صورت می باشد که رژیم صهیونیستی با ارتکاب جنایاتی هم چون تخریب مساکن و منع دسترسی فلسطینیان به منابع طبیعی شان،محرومیت شدید از حقوق اجتماعی و فردی و انتقال جمعیت غیرنظامی خود به سرزمین های اشغالی فلسطین مرتکب جنایات جنگی بر اساس ماده 8 اساسنامه دیوان بین المللی کیفری شده است. با این حال،دیوان بین الملل کیفری در اعمال صلاحیت خود با چالش هایی هم چون اعمال صلاحیت سرزمینی،محدود سازی دیوان به اعمال صلاحیت خویش پس از 13 ژوین 2014 و نحوه ی اجرای بازرسی ها مواجه می باشد.