نقش سرمایه اجتماعی و فرهنگی در کیفیت زندگی کاری و شادکامی معلمان مقطع ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش سرمایه اجتماعی و فرهنگی در کیفیت زندگی کاری و شادکامی معلمان مقطع ابتدایی منطقه سه شهر تهران است. پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش390 نفر، شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی منطقه سه آموزش و پرورش شهر تهران است. روش نمونه گیری، تصادفی خوشه ای است و با استفاده از فرمول کوکران، 194 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‏آوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998)، پرسشنامه استاندارد فرهنگی بوردیو (1997)، پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری والتون (1974) و پرسشنامه استاندارد شادکامی هیلز و آرگیل (2002) است. روایی پرسش نامه ها مورد تایید متخصصان قرار گرفته و پایایی هم با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شده است. داده ها با استفاده از آزمو ن های k-s، همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون ها نشان دادند که بین سرمایه اجتماعی و فرهنگی با کیفیت زندگی کاری و شادکامی معلمان، رابطه ی معنادار، مستقیم و مثبت وجود دارد و نتیجه پژوهش نشان داد؛ سرمایه فرهنگی و ابعاد آن، مهمترین عامل پیش‏بینی کننده شادکامی از دیدگاه معلمان است. در واقع سرمایه فرهنگی بیشتر از سرمایه اجتماعی توانسته شادکامی معلمان را پیش بینی کند و شادی می تواند به طور مستقیم تحت تاثیر عوامل فرهنگی قرار گیرد.