ارائه روشی برای تعیین موقعیت ماشینی آدرس های توصیفی

آدرس قدیمی ترین و پرکاربردترین شناسه مکانی محسوب می شود و در مقایسه با شناسه های مکانی دیگر مانند مختصات، مورد استفاده بیشتر قرار گرفته است. آدرس ها در دنیا به اعتبار وجود یا عدم وجود استاندارد، به دو دسته آدرس های استاندارد و آدرس های غیراستاندارد یا توصیفی تقسیم می شوند. از طرفی غالب روش های موجود برای تعیین موقعیت ماشینی آدرس ها، برای آدرس ها با ساختار استاندارد توسعه داده شده اند. اما از آنجا که آدرس های توصیفی دارای پیچیدگی ساختاری و معنایی بیشتری نسبت به آدرس های استاندارد بوده، لذا تعامل ماشین با این دسته از آدرس ها، دشوارتر می باشد. البته علی رغم دشواری تعامل ماشین با این گونه آدرس ها، آدرس های توصیفی مزایایی نسبت به آدرس های استاندارد دارند که باعث می شود به جای آن که به دنبال جایگزینی آن ها با آدرس های استاندارد باشیم، به توسعه روشی برای حل مسئله تعیین موقعیت ماشینی آدرس های توصیفی بپردازیم. از این رو، هدف اصلی این تحقیق، ارایه روشی برای تعیین موقعیت ماشینی آدرس های توصیفی می باشد تا اولا چالش تعیین موقعیت ماشینی این آدرس ها برطرف شود ثانیا امکان بهره مندی از مزایای آدرس های توصیفی با جایگزینی آن ها با آدرس های استاندارد، از بین نرود. رویکرد این تحقیق برای حل مسئله آدرس یابی ماشینی برای آدرس های توصیفی شامل دو بخش اصلی «ایجاد هستی شناسی گرامر رسمی زبان آدرس های توصیفی» برای تجزیه متن آدرس و «طراحی و توسعه یک مدل داده مکانی غنی شده با ادراک مکانی» برای تعیین موقعیت یا انطباق مکانی اجزای آدرس توصیفی می باشد. بر اساس رویکرد پیشنهادی تحقیق، پیاده سازی جهت نمایش قابلیت اجرا و ارزیابی روش انجام گرفت. در نهایت، رویکرد حل مسئله در بهره گیری از مزایای آدرس های توصیفی به جای جایگزینی این آدرس ها با آدرس های استاندارد، باعث انعطاف پذیری راه حل شده و دامنه کاربرد آدرس های توصیفی را گسترش داده است.