ارزیابی روش های تعیین موقعیت داخل ساختمان مبتنی بر زیرساخت و مستقل از زیرساخت با تاکید بر پیمایش پیاده

با توجه به گسترش فعالیت های افراد در داخل ساختمان های پیچیده نظیر اداره ها، بیمارستان ها و فروشگاه های بزرگ، تعیین موقعیت و هدایت افراد در داخل ساختمان از جمله موضوعات ضروری و مهم مورد بحث و چالش برانگیز در خدمات مکان مبنا می باشد. روش های مختلفی برای تعیین موقعیت در داخل ساختمان وجود دارد. اینکه از چه روش یا روش هایی (تلفیق چندین روش تعیین موقعیت) برای تعیین موقعیت داخل ساختمان استفاده شود به عوامل مختلفی مانند هزینه، دقت و صحت، مستقل یا وابسته بودن سیستم به زیرساخت، امنیت و مقیاس پذیری سیستم بستگی دارد. در این مقاله سعی شده است با تمرکز بر زیرساخت های مورد نیاز جهت تعیین موقعیت افراد بررسی دقیق و جامعی از مطالعات پیشین صورت پذیرد. همچنین در ادامه با تمرکز بر روش تعیین موقعیت Pedestrian Dead Reckoning (PDR)  با استفاده از حسگرهای گوشی های هوشمند بعنوان روشی مستقل از زیرساخت، جنبه های مختلف تاثیرگذار بر دقت و روند تعیین موقعیت آن مورد بررسی قرار می گیرد. معیارهای تاثیرگذار مورد بررسی شامل استفاده از انواع فیلتر حذف نویز و فیلتر تلفیقی، معیار الگوریتم طبقه بندی داده های حسگرها، معیار تعیین نقطه ی اولیه، استفاده از Landmarkها بعنوان نقاط چک و نقشه طرح برای تنظیم موقعیت تخمینی، معیار تشخیص و تخمین طول گام و معیار تخمین جهت کاربر با ادغام حسگرهای مختلف گوشی هوشمند می باشند. در پایان مزایا و معایب هر یک از روش های مبتنی و مستقل از زیرساخت با یکدیگر مقایسه و مورد ارزیابی قرار می گیرند.