دیپلماسی علمی ایران در روابط با ارمنستان

دیپلماسی علمی در پرتو رشد پرشتاب و نقش روزافزون دانش و فناوری در زندگی انسان ها در قرن بیست ویکم، اهمیتی فزاینده در عرصه روابط بین الملل یافته است. گرایش ایران به پیشرفت در حوزه های علم و فناوری و دستاوردهای این کشور در این زمینه ها از یک سو و از سوی دیگر، رویکرد دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در به کارگیری قدرت نرم، معطوف به افزایش همکاری ها با همسایگان، دیپلماسی علمی را به منزله ابزاری مناسب در جهت یاری ایران برای تحقق اهدافش معطوف به پیشرفت در حوزه های علمی و فناوری و همچنین ارتقا مناسبات با همسایگان، معرفی می کند. در این چارچوب، مقاله حاضر به بررسی دیپلماسی علمی ایران در روابط با ارمنستان به منزله یکی از همسایگان، اختصاص یافته است. پرسش اصلی مقاله این است که «جایگاه و ابعاد دیپلماسی علمی ایران در روابط با ارمنستان چیست و در جهت ارتقا این شکل از دیپلماسی چه راه کارهایی وجود دارد؟» فرضیه مقاله این است که «دیپلماسی علمی ایران در روابط با ارمنستان متناسب با ظرفیت های موجود نبوده و در همه ابعاد آن بخش های دیده نشده ای وجود دارد که نیازمند ابتکارهایی برای ارتقا است». در این مقاله از روش توصیفی تحلیلی برای تبیین مطالب استفاده شده است.