تاثیر عملکرد کورکومین در جلوگیری از بیماری زایی ویروس ها

کورکومین، ترکیب طبیعی مشتق شده از زردچوبه، فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی، ضدتوموری و ضدالتهابی دارد. شواهد بسیاری، نشان می‌دهد که این ترکیب نقش مهاری در عفونت‌های ایجاد شده ویروسی نیز دارد. کورکومین، فعالیت ضدویروسی خود را از طریق مکانیسم‌های مختلف، روی ویروس‌های مختلف اعمال می‌کند. این مکانیسم‌ها شامل مهار مستقیم سیستم تکثیر سلولی و یا مهار مسیرهای پیام‌رسانی لازم در تکثیر ویروس است. مطالعات بسیاری اندرکنش مستقیم کورکومین را با پروتئین‌های درون سلولی برای مهار تکثیر ویروس نشان می‌دهد. علاوه بر این، کورکومین با خصوصیات شیمیایی ویژه‌ای که دارد، می‌تواند با تاثیر بر روی غشا ویروسی به دلیل خاصیت آبگریزی خود و نیز اندرکنش با گلیکوپروتئین‌های سطحی، مانع ورود ویروس به داخل سلول میزبان شود. در حقیقت کورکومین مانع اتصال ویروس به سطح سلول می‌شود. این خصوصیت بالقوه می‌تواند کورکومین ‌را به‌عنوان یک ترکیب ضدویروسی در توسعه داروهای جدید با افزایش ویژگی فراهمی زیستی آن معرفی کند. علاوه بر این، در این مقاله پیشنهاد شده است که برای بررسی تاثیر کورکومین بر روی ویروس کووید-19، مطالعات آزمایشگاهی صورت پذیرد؛ زیرا این ویروس از نوع ویروس‌های غشادار است و شاید کورکومین با توجه به ویژگی آبگریزی خود، با تغییر سیالیت غشا، بتواند از ورود ویروس به سلول میزبان جلوگیری نماید.