تحلیل عدم قطعیت حداکثر سیلاب محتمل حوضه سد بختیاری به علت عدم قطعیت در مقدار حداکثر بارش محتمل، دمای هوا و آب معادل برف اولیه

اطمینان و اعتبار سیل های حدی مخصوصا حداکثر سیلاب محتمل (PMF)، بدون در نظرگرفتن منابع عدم قطعیت در برآورد سیل نمی تواند تامین شود. متغیرهای ورودی در مدلهای بارش-رواناب شامل بارش، دمای هوا و آب معادل برف (SWE) اولیه از جمله منابع عدم قطعیت در پیش بینی و برآورد سیل هستند. در این مقاله از روش تیوری مجموعه فازی برای پخش عدم قطعیت مقدار PMP، دمای هوا و آب معادل برف اولیه در برآورد PMF در حوضه سد بختیاری در جنوب غربی ایران استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که عدم قطعیت دبی اوج هیدروگراف PMF بعلت عدم قطعیت مقدار PMP بیشتر از عدم قطعیت حجم هیدروگراف PMF است. عدم قطعیت حجم هیدروگراف PMF بعلت عدم قطعیت مقدار دمای هوا و آب معادل برف اولیه بیشتر از عدم قطعیت دبی اوج هیدروگراف PMF است. بطوریکه عدم قطعیت دبی اوج هیدروگراف PMF بعلت عدم قطعیت در مقادیر PMP، دمای هوا و آب معادل برف اولیه به اندازه 10± درصد به ترتیب برابر با 2/10± ، 6/7± و 18/0± درصد است. همچنین عدم قطعیت حجم هیدروگراف PMF بعلت عدم قطعیت در مقدار PMP، دمای هوا و آب معادل برف اولیه به اندازه 10± درصد به ترتیب برابر با 8± ، 8/9± و 35/0± درصد است. بنابراین به منظور کاهش عدم قطعیت در برآورد PMF، باید به ترتیب در برآورد مقادیر PMP، دمای هوا و آب معادل برف اولیه دقت بیشتری کرد.