تاثیر دمای گرماکافت و نوع ضایعات آلی بر ویژگی‎های فیزیک و شیمیایی بیوچارهای تولیدی

بیوچار به‎دلیل توانایی در بهبود حاصلخیزی خاک، غیرمتحرک کردن آلاینده‎ها و هم‎چنین یک روش مناسب برای ترسیب کربن و به‎عنوان مخزن کربن مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. به‎منظور بررسی تاثیر دمای گرماکافت و نوع ضایعات آلی بر ویژگی‎های فیزیکوشیمیایی بیوچارهای تولیدی،آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل با دو عامل نوع ضایعات آلی (کاه و کلش گندم و پوست گردو و بادام) و دمای گرماکافت (300 و °C500) و در سه تکرار طراحی شد. نتایج نشان داد که میزان EC، pH، خاکستر و CEC بیوچارهای تولیدی در دمای گرماکافت °C300 افزایش یافت. با افزایش دمای گرماکافت به °C500 میزان OC، CEC و گروه‎های عاملی سطحی بیوچارهای تولیدی نسبت به بیوچارهای تولیدی در دمای °C300 کاهش یافت، ولی میزان pH، خاکستر و EC بیوچار با افزایش دمای گرماکافت به °C500 افزایش یافت. بیش‎ترین میزان EC، pH، مواد محلول در آب، خاکستر و کم‎ترین میزان جرم مخصوص ظاهری مربوط به بیوچار کاه و کلش گندم تولیدی در دمای گرماکافت °C500 بود. بیش‎ترین میزان کربنات کلسیم معادل مربوط به بیوچار پوست بادام تولیدی در دما گرماکافت °C500 حاصل شد. با افزایش دمای گرماکافت از 300 به °C500 درصد عملکرد تولید بیوچار کاهش، ولی میزان هدررفت و خروج مواد فرار مانند CO2 افزایش یافت. در کل، خصوصیات بیوچارهای تولیدی تابع نوع مواد اولیه و شرایط گرماکافت (دما و زمان ماندگاری) بود.