کاربرد روش شبه معکوس پذیری در تعیین توزیع زمانی و مکانی غلظت آلاینده به صورت معکوس در زمان

آلاینده ها معمولا به صورت نامحسوس و ناگهانی در رودخانه ها تخلیه می شوند که می تواند منشا انسانی و یا طبیعی داشته باشد، لذا یافتن هر چه سریع تر اطلاعاتی از منبع آلاینده برای کاهش خسارات بسیار حایز اهمیت است. آلاینده توسط فرآیندهای جابه جایی-پراکندگی در رودخانه انتشار پیدا می کند. پس می توان با استفاده از حل معکوس رابطه ی جابه جایی-پراکندگی اطلاعاتی از محل و یا زمان انتشار آلاینده به دست آورد. هدف از انجام این تحقیق حل معکوس رابطه ی جابه جایی-پراکندگی و به دست آوردن اطلاعاتی از زمان انتشار و داده های سری زمانی غلظت آلاینده تخلیه شده در رودخانه های موردمطالعه است. در این تحقیق برای حل معکوس رابطه ی جابه جایی-پراکندگی از روش شبه معکوس پذیری استفاده شده که در این روش با اضافه کردن ترم پایداری (ترم مشتق چهارم) به رابطه ی جابه جایی-پراکندگی می توان رابطه ی مذکور را به صورت معکوس بدون ناپایدار شدن پاسخ ها حل نمود. برای صحت سنجی مدل از یک مثال فرضی و مطالعه موردی بازه ای از رودخانه کارون بهره برده شده است. روش مذکور با حل معکوس رابطه ی جابه جایی-پراکندگی که موجب گسترش آلودگی در رودخانه می شود، غلظت تجربه شده در نقاط و بازه های مختلف رودخانه را تعیین می نماید. بیش ترین غلظت آلاینده دریافتی هر بازه، زمان دریافت غلظت بیشینه و متوسط غلظت دریافتی هر بازه از نتایج این روش است. نتایج حاکی از آن است که پس بینی مدل شبه معکوس پذیری با دقت بالایی انجام گرفته و روش مذکور در پایداری حل معکوس معادله جابه جایی-پراکندگی موفق عمل نموده است.