بررسی تاثیر پیش تیمار بذر با باکتری های محرک رشد گیاه بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گیاهچه و شاخص های جوانه زنی دو رقم گندم نان در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر بیوپرایمینگ بذر گندم با رایزوباکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی گیاهچه و شاخص های جوانه زنی دو رقم گندم نان تحت شرایط تنش شوری، آزمایشی در سال 1396 در آزمایشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تنش شوری شامل: صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 میلی مولار نمک کلرید سدیم، باکتری های PGPR شامل: عدم تلقیح بذر با PGPR (شاهد) و تلقیح بذر با PGPR و ارقام گندم شامل: تجن و افق بود. جنس و گونه های باکتری های PGPR مورد استفاده در این پژوهش شامل chroococcum Azotobacter، Azospirillum berasilense وpotida Pseudomonas بود که از موسسه تحقیقات خاک و آب کشور تهیه شد. صفات آزمایشی شامل فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پرواکسیداز (GPX)، وزن خشک ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و شاخص بنیه بذر بود. اثر ساده عوامل آزمایش بر تمام صفات بسیار معنی دار (0/01≥P) شد. نتایج آزمایش نشان داد که رقم افق نسبت به تجن از نظر شاخص های جوانه زنی، وزن خشک ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی برتر بود. با افزایش شدت تنش شوری همه صفات روند کاهشی داشتند. تیمار پرایم بذر با PGPR در مقایسه با تیمار عدم مصرف باکتری های PGPR باعث بهبود صفات آزمایش شد. به طورکلی، نتایج آزمایش نشان داد، پرایمینگ بذور گندم با باکتری های PGPR در مقایسه با تیمار شاهد (عدم پرایمینگ بذر) از طریق بهبود شاخص های جوانه زنی و مقدار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی گیاهچه تا حدودی آثار مخرب تنش شوری را کاهش داد.