آموزش و یادگیری هندسه: معرفی نظریه فن هیلی

از میان شاخه های ریاضیات مورد مطالعه در دوران مدرسه، هندسه با گستره وسیع تری از بدفهمی ها و مشکلات یادگیری، روبه روست و یادگیری آن، تنها زمانی رخ می دهد که با درکی عمیق آمیخته باشد. نظریه فن هیلی یکی از نظریه های در خور توجه در قلمرو هندسه است که ایده دسته بندی سطوح درک و تفکر هندسی را مطرح ساخته، چارچوبی برای سنجش سطح تفکر هندسی فرد به دست می دهد. هدف مقاله حاضر، که به صورت مروری و به روش کتابخانه ای انجام شده است، تلاشی در جهت آگاه سازی بیشتر جامعه معلمان و آموزشگران ریاضی از وجود این نظریه می باشد. آشنایی با این نظریه و به خصوص آگاهی از این امر که این نظریه، رساله دکترای دو معلم هندسه بوده است که در کلاس های هندسه خود، با مشکلاتی مواجه بوده اند که بسیار شبیه مشکلاتی است که معلمان ریاضی کشور ما در کلاس خود با آن روبه رو بوده و هستند، الهام بخش گزینش این نظریه بوده است. این نظریه اگر پاسخ همه پرسش های معلمان علاقمندی را که به آموزش ریاضیات و هندسه مشغول هستند، ندهد، دست کم به طیف گسترده ای از ‎«چراها»‎ و ‎«‎چگونه ها»ی آموزش و یادگیری هندسه، پاسخ می دهد. گواه این مطلب، شمار بسیار پژوهش های جهانی صورت گرفته درباره این نظریه است که خود می تواند به نوعی، موید در خور توجه بودن و ارزشمندی این نظریه باشد. از این رو، نظریه فن هیلی شایستگی پژوهش و بررسی بیشتر را داراست.