اثرات محلول پاشی محرکهای اسید سالیسیلیک و پرولین بر محتوای گلیکوزیدهای استویول و ترکیبات فنلی گیاه استویا Stevia rebaudiana (Bert.)

در این مطالعه به منظور بررسی اثر پرولین و اسید سالیسیلیک بر محتوای گلیکوزیدهای استویول و ترکیبات فنلی گیاه استویا در منطقه زنجان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرولین در سه سطح (، 2 میلی مولار) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (0، 6/0 میلی مولار) بودند فنل و فلاونویید کل تاثیر مثبت داشته و موجب افزایش آنها شد و تیمار پرولین تنها گلیکوزیدهای استویوزاید و ربادیوزاید A، فنل و فلاونویید کل را افزایش داد. اثرات متقابل تیمارها نیز استویوزاید و ربادیوزاید A، C و فنل کل را افزایش داد. بالاترین میزان گلیکوزیدهای استویوزاید (32/60)، ربادیوزاید A (14/24) و فنل کل (94/19) میلی گرم در گرم برگ خشک در تیمار 1 میلی مولار پرولین به همراه 6/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد و بیشترین میزان فلاونویید کل (02/10) میلی گرم در گرم برگ خشک در تیمار6/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک ثبت شد و کمترین مقدار استویوزاید، ربادیوزاید A، فنل و فلاونویید کل مربوط به تیمار شاهد بود. در مجموع از نتایج بدست آمده می توان استنباط نمود که تیمار با پرولین و اسید سالیسیلیک با تاثیر بر فرآیندهای متابولیکی در افزایش تولید گلیکوزیدهای استویول و ترکیبات فنلی استویا موثر بود.