بهینه‏ سازی سامانه‏ های کنترل سیلاب با ترکیب برنامه ‏ریزی پویای گسسته دیفرانسیلی و الگوریتم ژنتیک

پژوهش حاضر به طرح بهینه یکی از روش‏ های سازه‏ای کنترل سیلاب (گوره ‏ها) بر مبنای برنامه ‏ریزی پویا (DP) پرداخته است. به ‏منظور تسریع زمان محاسبات، مدلی بر اساس ترکیب برنامه‏ ریزی پویای گسسته دیفرانسیلی و الگوریتم ژنتیک (GA-DDDP) ایجاد شد. تابع هدف این مدل کمینه کردن هزینه کل شامل هزینه احداث سازه و خسارت باقیمانده می‏ باشد. به‏ این‏ منظور، طول رودخانه مورد مطالعه به سه بازه تقسیم شد و ابعاد بهینه چهار مقطع آب‏گذری به‏ عنوان نتایج خروجی به‏دست آمد. مدل‏ سازی و اجرای آن با کدنویسی در نرم‏ افزار متلب انجام شد و نتایج نشان داد زمان اجرای مدل ترکیبی GA-DDDP تنها 11 درصد زمان اجرای مدل برنامه‏ ریزی پویای کلاسیک می‏باشد. همچنین در این مطالعه، نتایج مدل چهارمقطعی با مدل ساده ‏تر تک‏ مقطعی (مقطع معادل) مقایسه شد. نتایج حاکی از آن است که ساده‏ سازی مسئله به حالت تک مقطعی، افزایش هزینه ‏ها (حدود 20 درصد) را به دنبال دارد.