الزامات و موانع فکری سیاسی سعادتمندی جامعه در دیدگاه حضرت آیت الله خامنه ای

بسیج مردم در تحولات سیاسی اجتماعی و اقدامات دولت ها در امر سیاست گذاری و برنامه ریزی حداقل در ظاهر با هدف بیشینه کردن سعادتمندی جامعه و کمینه کردن تلخکامی ها رقم می خورد. الگوهای حکمرانی در تاریخ حیات سیاسی اجتماعی بر اساس فهمی که از سعادتمندی جامعه داشته اند؛ رفتارهای مشروع یا غیرمشروعی انجام داده اند. تحولات سیاسی و اجتماعی در ایران پیشا انقلاب که منتهی به انقلاب اسلامی شد و همچنین پسا انقلاب اسلامی تا حدودی متاثر از سیاستگذاری ها و برنامه ریزی دستگاه حکمرانی، توقع و انتظارات و حمایت ها و مخالفت های مردم است، امری که بصورت بنیادین ریشه در فهم و درک مسئله سعادتمندی جامعه در دیدگاه دولتمردان و مردم دارد. نظر به اهمیت این مسیله، این مقاله با روش کیفی از نوع معناشناسی درصدد پاسخگویی به این سوال اصلی است که در دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی سعادت چگونه چیزی ست و الزامات و موانع فکری - سیاسی سعادتمندی در جامعه کدام اند؟یافته ها بر این نکته تاکید دارد که سعادتمندی جامعه در دیدگاه رهبری به معنای «فراهم آوردن زیست مومنانه برای نیل به لقاء الهی» است و ناظر بر حیات دنیوی و اخروی جامعه و ابعاد مادی (امنیت، رفاه، بهداشت، عدالت و پیشرفت) و معنوی زندگی (التزام به فضایل اخلاقی و اجتناب از رذایل اخلاقی) می باشد. سعادتمندی جامعه منوط به لوازم فکری (حاکمیت اسلام)، لوازم نهادی (سبک زندگی اسلامی، خانواده، مسجد و...)، لوازم ساختاری (نظام سیاسی اسلامی و حکمرانی اسلامی) و لوازم قانونی (التزام به اسناد بالادستی) است. و موانع سعادتمندی جامعه نیز موانع فکری (حاکمیت غیر اسلامی)، موانع فردی (باور و اخلاق غیر اسلامی)، موانع اجتماعی (سلطه، وابستگی، تفرقه) و موانع ساختاری (نظام سیاسی غیر اسلامی) است. در دیدگاه آیت الله خامنه ای الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت به مثابه «برنامه راهبردی جامعه سعادتمند»، تمدن نوین اسلامی به مثابه «بستر شکل گیری جامعه سعادتمند» و حیات طیبه اسلامی به مثابه «مدل آرمانی جامعه سعادتمند» ایفای نقش می کنند.