کاهش تبخیر سطحی آب های ساکن به وسیله پوشش زنده و غیر زنده گیاه عدسک آبی

میزان زیاد تبخیر از سطح آب، باعث کاهش قابل توجه استفاده بهینه از مخازن آب می شود. یکی از بزرگ ترین مشکلات آب سدها در ایران، از دست رفتن مقدار زیادی از آب از طریق تبخیر سطحی، به علت بالا بودن سرعت تبخیر است. در این پژوهش، کارایی گیاه عدسک آبی به عنوان یک پوشش دوستدار محیط زیست روی آب در کاهش تبخیر سطحی آب مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، یک سیستم پایلوت طراحی شد که شامل دو حوضچه شیشه ای (آکواریوم) بود. یک حوضچه (حوضچه گیاهی) به عنوان آکواریوم کشت گیاه و ایجاد پوشش گیاهی از آب سد بدون هیچ گونه افزودنی از مواد مغذی گیاهی پر شد و یک حوضچه دیگر (حوضچه غیر گیاهی) از آب سد بدون گیاه پر شد. دیواره آکواریوم ها با ورق آلومینیومی پوشانده شد تا نور فقط از بالای آکواریوم به آن تابیده شود. دو لامپ فلورسنت به عنوان منبع نور در بالای هر حوضچه قرار گرفت. دمای اتاق در 25 درجه سلسیوس ثابت و مدت زمان نوردهی در طول یک شبانه روز، روی 14 ساعت تنظیم شد و به مدت یک ماه، هر 24 ساعت میزان تبخیر آب با استفاده از مقدار تغییر ارتفاع آب در حوضچه ها اندازه گیری شد و اثر پوشش گیاهی، هوادهی و مقایسه پوشش زنده و غیرزنده عدسک آبی بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان تبخیر در حوضچه گیاهی کمتر از حوضچه غیر گیاهی است. میزان تبخیر در حوضچه گیاهی و غیر گیاهی به ترتیب برابر با 75/23 و 60/32 درصد بود. همچنین اثر هوادهی بر کاهش تبخیر بررسی شد. هوادهی، رشد عدسک آبی را افزایش و میزان تبخیر را کاهش داد. همچنین نتایج نشان داد که عدسک آبی غیر زنده می تواند به عنوان پوشش روی آب برای کاهش تبخیر استفاده شود. مقایسه نتایج به دست آمده در محیط آزمایشگاه و هوای آزاد نشان داد که میزان تبخیر در هر دو آکواریوم گیاهی و غیر گیاهی در هوای آزاد نسبت به محیط آزمایشگاه بیشتر است.