بررسی آزمایشگاهی عملکرد صفحات مثلثی بر توپوگرافی بستر در رودخانه های مستقیم

آبشکن ها از جمله سازه هایی هستند که برای حفاظت سواحل و ساماندهی رودخانه ها بکار می روند. آنها معمولا به شکل دیواره مستطیلی و عمود بر جریان می باشند. توسعه آبشستگی در دماغه آنها متاسفانه عامل تخریب سازه است. علاوه بر این محدوده رسوبگذار بین آبشکن ها و نیز افزایش سرعت جریان در میانه مجرا، بدلیل انسداد زیاد، از جمله عواملی هستند که مشکلاتی را برای زندگی آبزیان رودخانه فراهم می کند. صفحات مثلثی از جمله سازه هایی است که مشکلات مربوط به آبشکن های مستطیلی در آنها حداقل می باشد. بررسی عملکرد صفحات مثلثی بر تغییرات توپوگرافی بستر در شرایط مختلف جریان هدف اصلی این مقاله است. برای این منظور آزمایش هایی در یک فلوم مستقیم برای شرایط مختلف جریان (پنج عدد فرود 18/0، 2/0، 22/0، 24/0 و 26/0) با نصب صفحات مثلثی به ازای زاویه 30 درجه و فاصله 4 برابر طول موثر سازه انجام گردید. در انتهای هر آزمایش توپوگرافی بستر توسط متر لیزری برداشت گردید. نتایج نشان داد که، ابعاد هندسی چاله آبشستگی در آبشکن های مستطیلی بزرگتر از صفحات مثلثی می باشد بگونه ای که بطور متوسط طول و عمق چاله آبشستگی در آبشکن های مستطیلی به ترتیب 3/1 و 5/1 برابر در صفحات مثلثی است. در ضمن فاصله بیشینه عمق آبشستگی از ساحل در صفحات مثلثی حدود 40% بیشتر از آبشکن های مستطیلی است که این یک مزیت برای صفحات مثلثی محسوب می شود.