ارزیابی سمیت ژنتیکی نانوکپسول عصاره سنجد (.Elaeagnus angustifolia L) به دو روش برون تنی و درون تنی

اگرچه سنتز و مطالعات اولیه بر روی نانو کپسول سنجد دلالت بر اثربخشی آن در پوکی استخوان در مدل تجربی موش صحرایی داشته و با افزایش معنی دار سطح خونی کلسیم همراه بوده اما سمیت این نانو کپسول تاکنون مورد ارزیابی قرار نگرفته است.

در این مطالعه سمیت ژنتیکی نانوکپسول سنجد با دو آزمون ایمز (برون تن) و میکرونوکلیوس (درون تن) ارزیابی شد.

جهت انجام آزمون ایمز، از دو سویه سالمونلاتیفی موریوم TA100 و TA98 و جهت آزمون میکرونوکلیوس از رت های نر و ماده، پس از تجویز 45 روزه خوراکی نانوکپسول سنجد با دوز µg/Kg 1000 صورت گرفت. بدین منظور لنفوسیت ها از طحال حیوانات تحت رژیم جدا شده و تعداد موارد میکرونوکلیوس در بین گروه های مورد و شاهد مقایسه شد.

علاوه بر اینکه نانو کپسول در آزمون ایمز فاقد هرگونه اثرات موتاژنیک بود، در مواجهه همزمان با سدیم آزاید، اثرات آنتی موتاژنیک برروی هر دو سویه سالمونلاتیفی موریوم TA100 و TA98 را نیز به وضوح نمایش داد و این یافته با کاهش معنی دار و وابسته به دوز تعداد کلونی در رقت های مختلف نانوکپسول سنجد و کنترل مثبت (سدیم آزاید) شناسایی شد (001/0 ≤ P). لیکن نتایج مطالعه در آزمون میکرونوکلیوس افزایش معنی دار تعداد میکرونوکلیوس، پل های نوکلیوپلاسمی و جوانه های هسته ای نسبت به گروه کنترل را در هر دو جنس نر و ماده نمایش داد (001/0 ≤ P).

با توجه به ارزش های درمانی نانو کپسول سنجد ، بازنگری در ساختار نانو کپسول و تکرار مطالعه درون تن در دوزهای کمتر، پیش از انجام مطالعات کلینیکی این شکل اولیه دارویی ضرورت دارد.