مطالعه هیستولوژی و هیستومتری غده پروستات متعاقب تجویز سرترالین در موش سوری بالغ

سرترالین در کنار اثرات سودمند ضدافسردگی ممکن است دارای اثرات جانبی سوء بر روی سیستم تناسلی و باروری باشد. در سال های اخیر، برخی عوارض جانبی سرترالین روی بافت های بدن تا حدودی نشان داده شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سرترالین در دوزهای مختلف بر ساختار هیستولوژی و هیستومتری لوب های شکمی و قدامی غده پروستات موش سوری بالغ انجام شد.

در این مطالعه تجربی، 20 سر موش سوری نر بالغ در چهار گروه شامل: گروه کنترل (بدون درمان) و گروه های دریافت کننده سرترالین با دوزهای 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان به طور تصادفی و برابر تقسیم شدند. بعد از 42 روز، ابتدا موش ها آسان کشی شده، سپس نمونه های خون و بافت لوب های غده پروستات برای مطالعات هیستومورفومتری و هیستوشیمی جمع آوری شدند.

نتایج حاکی از کاهش معنی دار تعداد سلول های واحد های ترشحی لوب های شکمی و قدامی پروستات در گروه های سرترالین در مقایسه با گروه کنترل بود (05/0>p). ضخامت بافت پوششی واحد های ترشحی لوب های شکمی و قدامی پروستات در گروه سرترالین با دوز 20 میلی گرم برکیلوگرم در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار نشان داد (05/0>p). تستوسترون سرم در گروه های سرترالین وابسته به دوز در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی داری نشان داد (05/0>p).

سرترالین دارای تاثیر منفی بر روی ساختار هیستوپاتولوژی و هیستومتری لوب های غده پروستات (شکمی و قدامی) می باشد. با این حال، انجام مطالعات بالینی بیشتری برای ارزیابی اثرات منفی سرترالین بر روی سیستم تناسلی در انسان ضروری است.