تحلیل وضعیت مراکز ارائه خدمات به مبتلایان به عفونت های آمیزشی در چهار شهر تهران، کرمان، بابل، شیراز به عنوان نماینده مراکز استان های ایران در سال 1392

مراکز ارایه دهنده خدمات به عفونت های آمیزشی در شناسایی، درمان و جلوگیری از عفونت نقش بسزایی دارند و توجه به امکانات و تجهیزات فنی و پرسنلی این مراکز می تواند موجب افزایش اثربخشی این فعالیت ها گردد. پژوهش حاضر با هدف آگاهی از وضعیت این مراکز جهت برنامه ریزی، بهبود و ارتقا کیفیت خدمات رسانی انجام شده است.

 این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی روی 247 مطب پزشک و ماما و 141 موسسه ارایه دهنده خدمت به مبتلایان به عفونت های آمیزشی از شهرهای کرمان، شیراز، تهران و بابل انجام شد. این مراکز با تکمیل چک لیست، در پژوهش شرکت کردند. اطلاعات در نرم افزار Stata ویرایش 11 و با استفاده از روش های آماری توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی و جداول فراوانی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته های پژوهش حاضر نشان داد که در حدود 66 درصد مطب ها و 97 درصد موسسات بیمه درمانی می پذیرفتند. 93 درصد مطب ها و 89 درصد موسسات به آزمایشگاه جهت ارجاع مبتلایان به عفونت های آمیزشی دسترسی داشتند. 13 درصد از مطب ها و 67 درصد موسسات فرم گزارش دهی ماهیانه عفونت های آمیزشی را داشتند. در حدود یک سوم از پزشکان و ماماها و بیش از دو سوم مسئولین موسسات با دستورالعمل وزارت بهداشت در خصوص عفونت های آمیزشی آشنایی داشتند. نیمی از پزشکان و ماماها و موسسات عدم دریافت بازخورد از سیستم بهداشتی را مهم ترین دلیل عدم همکاری در گزارش دهی عفونت های آمیزشی بیان کردند.

 جهت افزایش کیفیت خدمات در مراکز ارایه خدمات به مبتلایان به عفونت های آمیزشی می بایست به معیارهایی مهم از جمله حضور مداوم پزشک و ماما، دسترسی آسان به آزمایشگاه و داروخانه و پذیرش بیمه توجه نمود.