پاسخ های مورفوفیزیولوژیک و رشدی گیاه کنجد (Sesamum indicum L.) به کاربرد تلفیقی گوگرد و باکتری تیوباسیلوس (Halothiobacillus neapolitanus)

به منظور ارزیابی پاسخ های مورفوفیزیولوژیک و زراعی گیاه کنجد به اثر تغذیه ای کاربرد تلفیقی گوگرد و تیوباسیلوس، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ای آزمایشی در شهرستان کرج (استان البرز) در سال زراعی 97-1396 انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارت شامل کود گوگرد در سه سطح (شامل شاهد (S0)، 100 کیلوگرم در هکتار (S1) و 300 کیلوگرم در هکتار (S2))؛ باکتری تیوباسیلوس در دو سطح شامل (عدم تلقیح (T0) و تلقیح با باکتری (T1)) در نظر گرفته شدند. شاخص های ارزیابی نیز شامل تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، ارتفاع بوته، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنویید بود. نتایج نشان داد که همه ی صفات مورد بررسی به طور معنی داری تحت تاثیر اثر اصلی کود گوگرد و تمام صفات مورد بررسی به جز ارتفاع بوته، تحت تاثیر اثر اصلی تیوباسیلوس قرار گرفتند به طوری که بیشترین میزان همه ی صفات مورد آزمایش در تیمار S2 در کنجد بدست آمد. برهمکنش اثر کود گوگرد و باکتری تیوباسیلوس نیز بر صفات تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل به طور معنی داری تاثیرگذار بود. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد اثر تغذیه ای کاربرد تلفیقی گوگرد و تیوباسیلوس موجب بهبود ویژگی های مورفوفیزیولوژیک و زراعی گیاه کنجد گردیده است.