تاثیر نانو ذرات و سولفات روی بر رشد و کیفیت گیاه اطلسی (Petunia Hybrida var. Parade)

تنش خشکی مهم ترین محدود کننده تولید محصولات کشاورزی است که رشد و تولید آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. تغذیه مناسب گیاهی در بالا بردن سطح تحمل گیاهان در مقابل انواع تنش ها نقش به سزایی دارد. کمبود "روی"جزء یکی از گسترده ترین کمبودهای مواد مغذی در گیاهان به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. این عنصر نقش اساسی در متابولیسم پروتئین، بیان ژن، سلامتی دیواره زیستی و متابولیسم کربن دارد. به همین منظور، اثر محلول پاشی نانوذرات و سولفات روی هرکدام با 4 سطح (غلظت های 0، 5 ،25 و 50 میلی گرم در لیتر) در دو سطح آبیاری (50 و 100درصد ظرفیت زراعی)، بر برخی صفات تعدادگل، قطرگل، تعداد برگ، وزن ریشه، میزان قند، محتوی پرولین، میزان کلروفیل برگ و هدایت روزنه ای و وزن ماده خشک گیاه اطلسی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول پاشی با نانوذرات و سولفات روی اثر معنی داری بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مورد مطالعه داشتند. از لحاظ تعداد گل در شرایط تنش تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد، ولی در شرایط نرمال گیاهان تیمار شده با غلظت ترکیبی 25 میلی گرم از هر دو ماده حدود 7 عدد گل بیشتری نسبت به شاهد داشتند. همچنین محلول پاشی با نانوذرات در مقایسه با سولفات روی در رفع اثرات تنش خشکی و در نتیجه، در رشد و گلدهی گیاه اطلسی موثرتر بود. لذا به نظر می رسد، تغذیه با کودهای روی می تواند در رفع تنش های اسمزی و بهبود رشد و کارآیی گیاه اطلسی در شرایط تنش شوری مفید باشد.