اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر تنظیم هیجان بر بهبود علایم، نگرانی و نقص در تنظیم هیجان افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی

افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی نگرانی بیش از حد و مشکلات تنظیم هیجان را تجربه می کنند و درمان مبتنی بر تنظیم هیجان یک درمان چندوجهی و یکپارچه است که اثربخشی آن بر مولفه های اضطرابی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و اختلال اضطراب اجتماعی تایید شده است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر تنظیم هیجان بر بهبود علایم، نگرانی و نقص در تنظیم هیجان افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی در قالب یک طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعه ی این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی مراجعه کننده به مراکز اعصاب و روان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1398 بود. 22 نفر مبتلا به اختلال وحشت زدگی به طور داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. شرکت کننده های گروه های آزمایش و کنترل در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون از طریق مصاحبه بالینی ساختاریافته بر اساس DSM-5 (SCID)، برنامه ی مصاحبه ی ساختاریافته برای اختلال های اضطرابی و اختلالات مرتبط بر اساس DSM-5 (ADIS-5)، پرسش نامه ی نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها بار روش آماری تحلیل کوواریانس و از طریق نرم افزار 22-SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر تنظیم هیجان علایم اضطرابی، نگرانی و نقص در تنظیم هیجان افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی را به طور معنی داری بهبود می بخشد. درمان مبتنی بر تنظیم هیجان با تمرکز بر راهبردهای تمرین ذهن آگاهی اسکن بدنی، آگاهی از حس های جسمانی، تمرین تنفس و همچنین مداخله در سازه های نگرانی و نظام های هیجان، علایم افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی را بهبود می بخشد.