مطالعه ی آزمایشگاهی تاثیر اسانس روغنی بالنگو (Lallemantia royleana) برکینتیک تولید گاز، تجزیه پذیری، جمعیت پروتوزوآ و برخی پارامترهای تخمیری یک جیره ی بالانس شده

امروزه مصرف آنتی بیوتیک ها در جیره های نشخوارکنندگان به عنوان محرک های رشد به دلیل ایجاد مقاومت چندگانه ی باکتریایی که می تواند سلامت انسان ها را به خطر بیندازند، محدود شده اند. اخیرا تلاش ها برای استفاده از جایگزین کننده های سالم بجای آنتی بیوتیک ها افزایش یافته است. از طرفی شناسایی ترکیباتی که منجر به تغییر الگوی تخمیر شکمبه ای در جهت بهبود راندمان مصرف خوراک گردد، نیز حایز اهمیت می باشد. در این پژوهش اثر استفاده از سطوح مختلف اسانس روغنی بالنگو بر برخی پارامترهای تخمیری-میکروبی، تجزیه پذیری ماده خشک (IVDMD) و ماده آلی (IVOMD)، فراسنجه های تولید گاز، جمعیت پروتوزوآ و تولید متان یک جیره در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد.

اسانس روغنی بالنگو پس از برداشت در مرحله ی گلدهی، با استفاده از کلونجر استخراج شد. از یک محیط کشت ثابت جهت بررسی اثرات سطوح مختلف این اسانس (صفر، 150، 300 و 450 میلی گرم/لیتر) استفاده شد. تولید تجمعی گاز در زمان های 3، 6، 9، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت انکوباسیون و نیز IVDMD و IVOMD بر اساس روش های استاندارد تعیین شدند. همچنین برخی فراسنجه های تخمیری-میکروبی]شامل pH، نیتروژن آمونیاکی، اسیدهای چرب فرار کل (TVFA)، توده ی میکروبی تولیدی (MMY)، ضریب تفکیک پذیری (PF) و بازده سنتز توده ی میکروبی (EMMS)[، تولید متان و جمعیت کل پروتوزوآ در محیط کشت تعیین شدند.

تغییری در غلظت نیتروژن آمونیاکی و جمعیت پروتوزوآ در اثر افزودن اسانس مشاهده نشد ولی pH به طور معنی داری (خطی، 02/0=P) نسبت به تیمار شاهد کاهش و TVFA افزایش نشان داد. با افزایش سطح اسانس، اغلب فراسنجه های تولید گاز (پتانسیل تولید گاز و نیز گاز تولید شده در زمان های 12، 24، 48 و 72 ساعت انکوباسیون) به صورت خطی و درجه دو افزایش معنی دار نشان دادند، هرچند که متان تولیدی تغییر ننمود. اگرچه که IVDMD و IVOMD در اثر افزودن اسانس افزایش معنی داری (خطی و درجه دو) نشان دادند، ولی در مقابل PF، MMY و EMMS کاهش معنی داری (خطی و درجه دو) در برابر شاهد نشان دادند.

نتایج کلی نشان داد که اسانس بالنگو می تواند الگوی تخمیر را در جهت بهبود برخی فراسنجه ها (تولید گاز و TVFA بیشتر و افزایش تجزیه پذیری)، دستخوش تغییراتی نماید و به نظر می رسد که سطح 450 میلی گرم در لیتر عصاره، بیشترین تاثیر را بر این فراسنجه ها گذاشته است.