بررسی تاثیر انواع الیاف در خواص رئولوژیکی بتن خودتراکم

یکی از مهم ترین مباحثی که در بتن خودتراکم اهمیت زیادی دارد خواص ریولوژی بتن خودتراکم است اگر چه خواص مکانیکی و دوام نیز حایز اهمیت می باشد. به همین منظور، در این پژوهش به بررسی تاثیر انواع الیاف بر خواص ریولوژیکی بتن خودتراکم با استفاده از دستگاه ریومتر و مقایسه آن با آزمایش های سنتی (جریان اسلامپ، حلقه J، قیف V، جعبه L، جعبه U) پرداخته شده است. استفاده از الیاف در بتن خودتراکم باید به مقداری باشد که خواص ریولوژی بتن خودتراکم را از محدوده ی استاندارد خارج نکند. این بررسی بر روی 10 طرح مخلوط انجام شده است، به این صورت که یک طرح شاهد و 9 طرح، جداگانه داری الیاف های پلی پروپیلن، فولادی و شیشه در سه درصد 0/1، 0/15 و 0/2 حجم کل بتن است. نتایج این بررسی نشان می دهد با افزایش حجم الیاف در بتن خودتراکم باعث افزایش تنش های تسلیم دینامیکی و استاتیکی، گرانروی خمیری و تغلیظ می شود و در نتیجه باعث کاهش خواص ریولوژیکی خواهد شد. در طرح های 0/2 درصد الیاف پلی پروپیلن و شیشه حداقل حدود EFNARC در آزمایش های کارایی می باشد و استفاده بیشتر از این نوع الیاف ، بتن را از حالت خودتراکمی خارج می کند.