بررسی روابط بین ادراکات محیطی کلاسی با اضطراب امتحان با نقش واسط اهداف پیشرفت: (یک مدل علی)

در این پژوهش رابطه ساختاری ادراکات محیطی کلاس با اضطراب امتحان با واسطه گری اهداف پیشرفت در قالب یک مدل علی مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان آموزشکده فنی شهید رجایی به تعداد 550 نفر بود. نمونه تحقیق با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با فرمول کوکران تعداد 200 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های ادراکات محیطی کلاسی جنتری و همکاران (2002)، اهداف پیشرفت میدگلی و همکاران (1998) و اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375) بود. بعد از تایید روایی، پایایی هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب 93/0، 87/0 و 92/0 محاسبه شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار 21 SPSS- و 50/8 - LISREL تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که، اهداف پیشرفت پیش بین اضطراب امتحان و یک میانجی بین ادراکات محیطی کلاسی و اضطراب امتحان است. همچنین مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار است. مولفه های اهداف پیشرفت نیز بر اضطراب امتحان اثر معکوس داشتند. همچنین، مولفه های ادراکات محیطی کلاسی می تواند مولفه های اهداف پیشرفت شامل تبحری ، رویکردی-عملکردی  و رویکردی-اجتنابی را به طور جداگانه پیش بینی کنند و تمام مولفه های اهداف پیشرفت می توانند اضطراب امتحان  را پیش بینی کنند. یافته های به دست آمده، کاربردهای مهمی برای دست اندرکاران آموزش عالی دارد که مهمترین آنها، توجه به نقش اهداف پیشرفت به عنوان یک متغیر تاثیرگذار و میانجی بر اضطراب امتحان دانشجویان و در نتیجه عملکرد بهتر آنان است.