طراحی برنامه درسی و ابعاد آن از دیدگاه آیزنر و زایس

مقایسه آراء آیزنر و زایس و در خصوص ابعاد برنامه درسی است . آیزنر در کتاب  " تصورات تربیتی " (1970)  ، ابعاد برنامه درسی را مرکب از هفت عنصر می داند که عبارتند از اهداف ، محتوا، فرصت های یادگیری ، سازماندهی فرصت های یادگیری،سازماندهی سطوح محتوا، شیوه ارایه و پاسخ مطالب وارزشیابی . زایس در کتاب " برنامه درسی ، اصول و مبانی "(1976) به تبیین عناصر برنامه درسی پرداخته و معتقد است برنامه درسی از چهارمولفه اساسی شامل اهداف سه بخش(اهداف کلی ، اهداف مربوط به محتوا و هدف های رفتاری)  محتوا، فعالیت های یادگیری و ارزشیابی بوجود آمده است. درنظر آیزنر مقاصد و اهداف دارای نقش محوری هستند و برحسب اینکه برنامه ریز تعلیم و تربیت دارای چه دیدگاهی است و از چه الگویی دربرنامه ریزی درسی استفاده می کند از هدف های رفتاری ، هدف های حل مسئله و نتایج پدیدار شونده سودخواهد جست . زایس معتقد است در نظر گرفتن هدف ها به شیوه سنتی سبب می شود تا بجای آن که غایات به عنوان محرک در نظرآیند خود به عنوان نتیجه نهایی مطرح شوند. آیزنر در بحث از محتوای برنامه درسی معتقد است که بایداز برنامه ریزی به صورت تجویزی پرهیز کرد. درنظر آیزنر اهداف و محتوا باید به صورت رویدادهایی که دارای نتایج تربیتی هستند جلوه گر شوند ، درغیر این صورت فاقد ارزش تربیتی هستند. زایس به نقل از دیویی محتوا را چیزی فراتر از معلومات و اطلاعات دانسته و برفرآیند یادگیری تاکید ورزیده است. در زمینه فعالیت های یادگیری زایس همچون آیزنر فعالیت های یادگیری را واجد اهمیت بسیار می دانند و میان " فعالیت " و " تجربه " تفاوت قایل است. آیزنر و زایس دراین امر که فعالیت های تربیتی باید متناسب با علایق شاگردان باشند ، اتفاق نظر دارند. آیزنر سازماندهی فرصت های یادگیری را یکی از عناصر برنامه درسی می دانداما زایس به هنگام بحث پیرامون فعالیت های یادگیری بدان می پردازد. آیزنر نخست عنوان سازماندهی سطوح محتوا و زایس با عنوان مهندسی محتوا ، تاکید بر تلفیق موضوعات درسی دارند. زیرا در این صورت یادگیری به شرایط طبیعی نزدیک تر خواهدشد.