بررسی اثر کاربرد اصلاح کننده های آلی و معدنی بر زیست فراهمی سرب و کادمیوم در خاک های آهکی

افزایش فعالیت های کشاورزی و به دنبال آن رهاسازی آلاینده ها از سامانه های کشاورزی و همچنین گسترش صنایع سبب ورود یون های فلزهای سنگین از جمله کادمیوم و سرب به محیط زیست می شود. کاربرد جاذب ها از روش های مناسب برای ناپویاسازی فلزهای سنگین در خاک های آلوده می باشند. این پژوهش با هدف بررسی اثر اصلاح کننده های آلی و معدنی بر زیست فراهمی سرب و کادمیوم در طول زمان انکوباسیون در خاک انجام گردید.

تیمارها آزمایش شامل کاربرد سه سطح (0، 1 و 5 درصد وزنی) اصلاح کننده های آلی (بیوچار 640 و بیوچار 420)، اصلاح کننده های معدنی (زیولیت، بنتونیت، لیکا و پومیس) و دو زمان (90 و 180 روز) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار بود. در پایان زمان انکوباسیون زیست فراهمی سرب و کادمیوم با روش DTPA و EDTA تعیین شد.

نتایج نشان داد گذشت زمان باعث افزایش زیست فراهمی سرب و کادمیوم عصاره گیری شده با DTPA گردید. همچنین، افزودن بیوچار 640 ، بنتونیت و سطح 5 درصد زیولیت سبب کاهش مقدار سرب عصاره گیری شده با EDTA گذشت زمان شدند بیشترین میزان کاهش سرب عصاره گیری شده با EDTAبا گذشت زمان در سطح 1 درصد بیوچار 640 مشاهده گردید. کاربرد اصلاح کننده های آلی (بیوچار 640 و 420) و معدنی (پومیس، لیکا، زیولیت و بنتونیت) سبب افزایش مقدار کادمیوم عصاره گیری شده با EDTA با گذشت زمان شدند.

اصلاح کننده های آلی بدلیل ظرفیت تبادل کاتیونی و کربن آلی بالایی که نسبت به اصلاح کننده های معدنی دارند، در تثبیت فلزات موثرتر بودند.