تاثیر آبگریزی خاک بر رواناب و فرسایش در شدت های مختلف بارش

ویژگی های فیزیکی خاک نقش مهمی در تولید رواناب، فرسایش پذیری و رسوب دارند. هدف این تحقیق بررسی میزان رواناب و فرسایش در سطوح مختلف آب گریزی و شدت بارش است. بدین منظور خاک به طور مصنوعی با استفاده از اسید استیاریک، آب گریز شد. سپس با استفاده از مدل فیزیکی به نام دستگاه تحقیقاتی پیشرفته مطالعات هیدرولوژی، مقدار رسوب و رواناب پنج تیمار خاک آب گریز شده تحت تاثیر پنج تیمار شدت بارش، شبیه سازی شد. تیمارهای شدت بارش شامل پنج سطح احتمال وقوع صفر (احتمال وقوع حتمی)، 10% ± و 20% ± شدت بارش 30دقیقه ای با دوره بازگشت 1000 سال ایستگاه باران نگار شهرکرد (41/1 میلی متر در دقیقه) بوده است. نتایج نشان داد که با افزایش سطح آب گریزی حجم رواناب خارج شده از سیستم افزایش یافته است. ضریب رواناب در تیمار خاک آبدوست 0008/0 تا 0011/0 و در تیمارهای آب گریز 05/0تا 94/0 مشاهده شده است. مقدار رسوبات خارج شده به همراه رواناب، با افزایش سطح آب گریزی کاهش یافته است. در تیمارهای خاک آب گریز حجم نفوذ عمقی در دو سطح آب گریزی اندک و متوسط در مقایسه با نفوذ عمقی تیمار شاهد، به میزان اندک (380 تا 950 سانتی متر مکعب) مشاهده شد. در تیمارهای آب گریزی شدید و خیلی شدید، هیچ مقدار نفوذ عمقی مشاهده نشد.