ارزیابی ارگونومیک پوسچرهای کاری با استفاده از روش های NERPA و REBA و مقایسه همبستگی نتایج بین

پوسچر نامناسب به عنوان یکی از ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی شناخته شده است. بنابراین ارزیابی پوسچرهای عملیاتی جهت اصلاح پوسچرهای نامطلوب و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی امری ضروری می باشد. این مطالعه با هدف تعیین سطح ریسک پوسچرهای کاری با استفاده از روش REBA & NERPA و تعیین ارتباط آن با بروز ناراحتی های اسکلتی عضلانی در مشاغل عملیاتی شرکت پالایش نفت آبادان بود.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی و توصیفی - تحلیلی بود. با استفاده از فرمول کوکران تعداد315 نفر از کارکنان عملیاتی شرکت پالایش نفت آبادان مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش REBA & NERPA و  گردآوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های آماری  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون به منظور تعیین میزان همبستگی نتایج حاصل از روش REBA و  NERPA استفاده شد. سطح اطمینان 95% در نظر گرفته شد.

براساس نتایج حاصل از روش REBA، بیشترین درصد فراوانی مربوط به سطح ریسک آنالیز پوسچر به  ترتیب206 نفر (4/65%) افراد در رده میزان متوسط، 88 نفر (9/27%) افراد در رده میزان پایین، 20 نفر (3/6%) از افراد مورد مطالعه در رده بالا قرار گرفتند. نتایج حاصل از روش NERPA بیشترین درصد فراوانی مربوط به سطح ریسک آنالیز پوسچر به ترتیب مربوط به به 158 نفر (2/50%) افراد در رده میزان بالا، 134 نفر (5/42%) از افراد مورد مطالعه در رده متوسط و 23 نفر (3/7%) افراد در رده میزان بسیار بالا قرار گرفتند.. نتایج آزمون های آماری نیز نشان داد که بین میانگین نمره REBA و NERPA   (P<0.001) از نظر آماری رابطه معناداری وجود داشت.

با وجودی که شدت ناراحتی در افراد مورد مطالعه پایین بود، اما پوسچرهای مشاغل مورد بررسی و سطح ریسک آنها بر روی بروز ناراحتی های اسکلتی عضلانی و شدت این ناراحتی ها اثرگذار بود. بنابراین در کنار اقدامات اصلاحی دیگر که جهت پیشگیری و درمان اختلالات اسکلتی عضلانی انجام می گیرد، اعمال اقدامات کنترلی در جهت اصلاح پوسچرهای کاری امری ضروری می باشد.