بهینه سازی مشخصات حرکتی یک ایرفویل نوسانی در نزدیکی سطح آب با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش پاسخ سطح

در این تحقیق، حرکت نوسانی ایرفویل در جریان لزج، آشفته، و پایا، در نزدیک سطح آب، به منظور بهینه سازی تاثیر پارامترهای هندسی و نوسانی بر ضرایب آیرودینامیکی ایرفویل توسط یک روش عددی شبیه سازی شده است. در این شبیه سازی، معادلات ناویراستوکس با استفاده از روش حجم محدود با دقت مرتبه دوم گسسته و توسط الگوریتم پیمپل حل شده است. و برای بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک در روش پاسخ سطح  استفاده شده است. در روند شبیه سازی، برای پیش بینی سطح آزاد سیال، روش کسر حجمی مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه قسمتی از نتایج این شبیه سازی، با داده های عددی مربوط به یک ایرفویل نوسانی در نزدیکی سطح زمین صحت تحقیق را تایید می نماید. این شبیه سازی در سه فرکانس کاهیده، سه دامنه نوسان و سه فاصله ایرفویل از سطح آب انجام شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که در نزدیک سطح، ارتفاع پروازی نسبت به دو پارامتر دیگر بر ضرایب آیرودینامیکی موثرتر است. همچنین به بهینه سازی با روش پاسخ سطح و الگوریتم ژنتیک پرداخته شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که بالواره با فاصله ی پروازی بی بعد 0.539،  فرکانس کاهیده 0.5 و دامنه نوسان بی بعد 0.025  بهینه ترین مقدار نسبت ضریب برآ به پسا را ایجاد می کند.