بررسی عوامل موثر بر نابرابری دستمزد بخش صنعت در ایران

یکی از عوامل موثر بر پویایی اقتصاد، پرداخت دستمزد متناسب با بهره‌وری‌ است. درصورتی که نابرابری دستمزد ناشی از عواملی غیر از بهره‌وری باشد، زیان‌هایی بر اقتصاد تحمیل می‌شود. به همین دلیل،مطالعه حاضر با استفاده از داده‌های بودجه-خانوار مرکز آمار برای دوره زمانی 1384 تا 1393 و مدل‌های تجزیه اکساکا-بلیندر و ماچادو-متا به تحلیل نابرابری دستمزد و تعیین سهم تبعیض و تفاوت بهره‌وری در شکاف دستمزد بخش صنعت می‌پردازد.  شواهد نشان می‌دهد که نابرابری دستمزد کاهش یافته ولی سهم تبعیض دستمزد افزایش و سهم تفاوت بهره‌وری کاهش یافته است. نتایج نشان می‌دهدکه رانت موجود در بنگاه‌ها تعیین کننده دستمزد بوده و بهره‌وری نقش چندانی در تعیین دستمزدنداشته است.درواقع، کاهش نقش سرمایه انسانی در تعیین نابرابری دستمزد به سه دلیل رخ داده است:کاهش کیفیت سرمایه انسانی، متناسب نبودن تحصیلات با فعالیت‌های تولیدی در بخش صنعت، و نبود ارتباط موثر دانشگاه با صنعت.